Τις ημέρες των γιορτών γιόρτασα και τα πρώτα μου γενέθλια. Βλέπετε, έκλεισα ένα χρόνο, εδώ μαζί σας στη γη!
Τώρα, γιατί αυτό το γιορτάζουμε... δεν ξέρω! Πάντως, καλά είναι, γιατί όταν γιορτάζεις σου φέρνουν δώρα και όλοι σου γλυκό μιλάνε...
Αυτό που δεν κατάλαβα μέχρι τώρα είναι το γιατί όλοι οι μεγάλοι όταν μιλάνε μεταξύ τους φέρονται φυσιολογικά (που λέει λόγος... φυσιολογικά) και όταν απευθύνονται σε μένα ...μπεμπεκίζουν? (Θεέ μου τί ανοησίες έχω ακούσει, του στυλ.... μπεμπέκα μου, τζουτζούκα μου, κάνε μαμ - μαμ, κάνε νάνι... και τα ταύτα) Θέλω να ξέρω... με περνούν για καθυστερημένο? Γιατί δεν μου μιλάνε με κανονικές λέξεις και με ολοκληρωμένες προτάσεις? Έλα «πιπί» στο τόπο σου, ...μη τα πάρω στο κρανίο, τώρα! (Aλήθεια που το άκουσα αυτό?)
Πάντως όταν επέστρεψα στην Αθήνα έκανα και δευτέρα γενέθλια και αυτή τη φορά με ...γελωτοποιό ...παρακαλώ!
«Μέγας Xορηγός», η γιαγιά Mαίρη...
...αλλά κάτι θα «τσόνταρε» και η θεία Γεωργία (Τί κοπέλα και αυτή!)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου