Τρίτη 22 Απριλίου 2008

Η μητέρα του πατέρα μου. Η γιαγια Μαίρη Τσουκαλά

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Απο που, και πως, και γιατί ήρθα?

Απο την πρώτη μου ημέρα, άρχισα να έχω υπαρξιακά ερωτήματα!
Σύμφωνα με τα λεγόμενα αυτών που γνωρίζουν...
οι γονείς μου με βρήκαν κάτω απο ένα κουνουπίδι!
Άλλοι λένε ότι με έφερε ένας πελαργός,
Ο προ-πάππους μου, ο παπα-Σπύρος, λέει ότι με έστειλε ο Θεός,
...και ο παππούς μου, ο Παναγιώτης πιστεύει ότι ήρθα απο μία άλλη διάσταση???
Φυσικά, δεν τα πολυ καταλαβαίνω, όλα αυτά, έχω όμως όλη την καλή διάθεση να τους πιστέψω (μάλλον δεν ξέρουν τί τους γίνετε) ...αν και υποψιάζομε πως, κάτι σεξάτο, πικάντικο και πονηρό (μεταξύ του μπαμπά και της μαμάς) προηγήθηκε της ελεύσεώς μου! Που θα μου πάει... θα το ανακαλύψω σύντομα (τέτοια κουκλάρα που είμαι...!!!)

Η Λυδία λίθος, η Λυδία στη Μικρά Ασία... και η αγ. Λυδία απο τους Φιλίππους

Λυδία λίθος : η σκληρή πυριτική πέτρα μαύρου χρώματος με την οποία ελέγχεται ο βαθμός γνησιότητας του χρυσού και του αργύρου

(μεταφορικά) μια ιδιότητα, ένα γεγονός, μια κατάσταση, ένα όργανο που ελέγχει την αξία, την αντοχή, την ιδιότητα ενός πράγματος

Λυδία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Λυδία. Αρχαία χώρα στη Μικρά Ασία, η παρά τον Όμηρο Μαιονία. Οι κάτοικοί της ονομάζονταν Λυδοί και κατά περιοχές Ίωνες και Αιολείς.

Οι ποταμοί της χώρας ήταν: ο Έρμος με τους παραπόταμους τον Πακτωλό (τον χρυσορρόη ) και το Ύλο, ο Κάυστρος, και στα νότια ο Μαίανδρος.

Πρώτοι κάτοικοι ήταν οι Χετταίοι (περί το 1400 π.Χ) αλλα ...στη Λυδία κατοικούσαν και Έλληνες.

Πρώτη δυναστεία κατά παράδοση ήταν του Άτυος (θεότης του κύκλου της θεάς Κυβέλης) από του γιου του οποίου το όνομα Λυδού είχε πάρει η χώρα το όνομά της.

Μετά τη δυναστεία του Άτυος ακολούθησε η δυναστεία των Ηρακλειδών (όχι εκείνη των Δωριέων), δια του Άγρωνος, γιου του Νίνου και εγγονού του Βήλου, που ήταν γιος του Αλκαίου και εγγονός του Ηρακλή. Από αυτή την Ηράκλεια γενεαλογία προερχόταν ο Άγρων αρχηγέτης αυτών των Ηρακλειδών.

Η δυναστεία αυτή κατά τον Ηρόδοτο βασίλευσε συνεχώς στη Λυδία «παίς παρά πατρός εκδεκόμενος την αρχήν» 505 χρόνια δηλαδή από το 1200 π.Χ. που καταλύθηκε το κράτος των Χετταίων μέχρι του 700 π.Χ. ( 687), ...όταν ο Μερμνάδης Γύγης, σε συνεννόηση με τη Βασίλισσα, φόνευσε το τελευταίο Ηρακλείδη Βασιλέα της Λυδίας, Κανδαύλη και το γιο του, Μύρση.

Η Λυδία:

Ο απ. Παύλος με τη συνοδεία του μέσω της Εγνατίας οδού πηγαίνουν από την Νεάπολη (Καβάλα), στους Φιλίππους.

Eπισκέπτονται το ποτάμι έξω από την πόλη. Στις όχθες του ποταμού ήταν μαζεμένες γυναίκες, Ιουδαίες αλλά και Ελληνίδες, στις οποίες ο απ. Παύλος μιλάει για τον Ιησού Χριστό.

Μια από τις γυναίκες, με το όνομα Λυδία "σεβόμενη τον Θεό", πιστεύει και βαπτίζεται στο ποτάμι.

Η Λυδία ήταν έμπορος πορφύρας, μια ακριβή και πολυτελής χρωστική ουσία με την οποία έβαφαν υφάσματα, και καταγόταν από τα Θυάτειρα της μικρασιατικής Λυδίας (έχει υποστηριχτεί ότι Λυδία δεν ήταν το αρχικό της όνομα μια και μπορεί να σημαίνει "γυναίκα από τη Λυδία"). Τα Θυάτειρα ήταν μια πόλη φημισμένη για την παραγωγή πορφύρας, γνωστή ήδη από την εποχή του Ομήρου (Ηλιάδα δ� 141).

Η Λυδία, που ήταν πλούσια και πιθανόν να εξασκούσε το επάγγελμα του αποθανόντα άντρα της, πίστεψε από στα λόγια του απ. Παύλου και αφού βαπτίστηκε, αυτή και ο οίκος της, προσκαλεί τον απ. Παύλο και τη συνοδεία του στο σπίτι της.

Ο πρώτος πιστός, στην σημερινή Ευρώπη, είναι λοιπον, μια γυναίκα, η Λυδία!

Λυδία λίθος